Het spijsverteringskanaal
Voedsel komt via de slokdarm in onze maag terecht. Het door de maag aangemaakte maagzuur helpt het voedsel te verteren. Nadat het eten in de maag is vermengd komt het in terecht in de twaalfvingerige darm. In de twaalfvingerige darm en de rest van de dunne darm wordt voedsel vermengd met enzymen. De enzymen verteren het voedsel, dat daarna in het lichaam kan worden opgenomen.
Een peptische zweer is een zweer die door maagzuur wordt veroorzaakt. Bij een peptische zweer is de darmwand beschadigd. De zweer ziet eruit als een kleine, rode krater aan de binnenkant van de darm.
De twaalfvingerige darm is de meest voorkomende plaats voor peptische zweren.
Een zweer in de twaalfvingerige darm heeft veel overeenkomst met een maagzweer. De aandoening komt vooral voor bij de verbinding met de maag. In enkele gevallen kan de wand perforeren, waardoor er, soms erg gevaarlijke, bloedingen kunnen ontstaan en maag- en darminhoud in de buikholte terecht kan komen met een buikvliesontsteking als gevolg.
Normaal gesproken is er een evenwicht tussen de hoeveelheid maagzuur en de beschermende slijmlaag aab de binnenkant van de maag en de twaalfvingerige darm. Zweren kunnen ontstaan als dat evenwicht wordt verstoord en het maagzuur in staat is de wand van de maag of twaalfvingerige darm te beschadigen.
Mogelijke oorzaken hiervoor zijn:
Een therapie met zuurremmende geneesmiddelen is noodzakelijk, waardoor de zweer kan genezen. In het geval van een infectie met Helicobacter pylori wordt ook een kuur met meerdere antibiotica toegevoegd.
De meest voorkomende klacht bij een zweer in de twaalfvingerige darm is pijn, meestal in de maagstreek. Deze pijn ontstaat met name als de maag leeg is en vindt dan ook veelal 's nachts plaats. Soms is onverwachte, veelvuldige, dunne, pikzwarte en stinkende ontlasting het eerste signaal van een bloeding uit de maagregio. Andere symptomen kunnen zijn: opboeren, een opgeblazen gevoel, maagpijn, misselijkheid en braken.
Sommige mensen hebben echter helemaal geen klachten.